Mig langar á þing.

Mig langar á  þing.Það svo margt sem mig langar að fá breitt.Til að mynda væri alveg tilvalið að láta breyta kosningalögum, á þann hátt að menn greiddu atkvæði í hlutfalli af greiddum sköttum, en ekki eins og nú er að það séu manréttindi, að ráða hvernig sköttum er varið án þess að greiða þá, til dæmis mætti setja mörkinn þannig að kosningarétt fengju menn þannig, að 1 atkvæði fengist fyrir  500 þúsund krónu skattgreiðslu, 2 atkvæði fyrir 1 milljón og svo framleiðis, nú þeir sem ekki næðu 500 þúsundum hefðu þá ekkert atkvæði, þó mættu hjón sem samanlagt greiða 500 þúsund greiða eitt atkvæði saman í kjörklefanum, til að koma í veg fyrir að annað svindlaði á hinum.Með þessum hætti næðist fram tvennt, annars vegar yrðu menn eilítið viljugri við að greiða skatta til þess að geta haft áhrif á gang þjóðmála, og hins vegar og væntanlega stærsti kosturinn við slíkt fyrirkomulag, væri sá að skattgreiðendur myndu losna við lýðskrummara af þingi þar sem aðeins þeir sem greiða kjósa enn ekki hinir sem sífellt heimta að aðrir borgi þetta og hitt fyrir þá.Við siglum nefnileg hraðbyr inn í kerfi, þar sem þeir sem nær ekkert leggja til ráða svo til öllu, um það hvernig aurum úr sameiginlegum sjóðum er eitt í krafti fjölda síns en ekki framlags, og þar sem lýðskrumarar fljóta inn á Þing á atkvæðum þessa fólks blómstrar alskyns bruðl og hrein sóun í nafni þess réttlætis, sem felst í því að geta nær átölulaust eitt annarra manna fé í alskins bruðl og hégóma, sem dæmi má nefna þjóðþrifa mál á borð við feðraorlof  á ofurlaunum og eftirlaunafrumvarp Alþingismanna að ógleymdu því rugli sem gengur almennt undir heitinu menningarstarfsemi, þessi mál eiga það öll sameiginlegt að Þingmenn allra flokka berjast um að eigna sér heiðurin af þeim, og kosta gríðarlegar upphæðir sem mætti nýta á skinsamari hátt til dæmis styttingar á biðlistum í heilbrigðiskerfinu.